فَاِنَّهُ غَیْرُ مَنْقُوصٍ ما اَعْطَیْتَ

بسم الله الرحمن الرحیم

یه وقتایی باید بیشتر و عمیق تر به کارهامون نگاه کرد،وقتی که مینویسی و امتحان میشی،یعنی خدا میخونه و امتحان میکنه.
البته که خدا همیشه حاضر و ناظره اما برای چندمین بار بازهم شیرینی این امر برمون روشن میشه که خدا از احوال دل ما باخبره...
چه ماهی بهتر از هفتمین ماه خدا و بهتر از رجب المرجب برای آغازی دوباره:)
+توی زندگیم بارها و بارها پیش اومده که حقیقت چیزی که میخواستم رو خدا نشون داده و این کافی بوده که تمام سلول های بدنم به رحمت خدا پی ببرن،به کوته نگری خودم و بازهم لطف خدا...
هر بار امتحان صورتی متفاوت داشته و خدا در همه ی اونا،صبر رو به من گوشزد کرده_این تمرینی که چقدر نیازمندشم _ و آروم آروم این درس رو بهم یاد داده که با تامل بیشتر و صبر میشه بزرگ شد.گرچه بارها در امتحانش نمره ی قبولی رو نگرفتم. اما کی مهربان تر و بخشنده تر خدای بی نهایت من میتونه چشم بپوشه به همه ی خطاها،و هرروز این رو یاد آوری کنه که با طلوع جدید توهم سعی کن جدید شی و خسته نشه از شکست های متوالی من و هر روز فرصت و فرصت و فرصت؟
یا نور...ای بهترین دوستم
بازهم منو روشن کن که حکمت کارهات اظهر من الشمس شه بر من نابینا...کمکم کن به خاکی نزنم که خودت به کوچک بودنم بیشتر واقفی

ای کسی که هیییییچ چشم منتظری رو بی پاسخ نمیذاری

یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ...